Spring naar de inhoud

Castratie van de hond

Castratie bij de hond is een relatief eenvoudige ingreep waarbij de teelballen verwijderd worden onder volledige verdoving. Dit gebeurt onder vorm van een dagopname, waarbij de hond nuchter naar de praktijk gebracht wordt en nog dezelfde dag vrolijk naar huis wandelt. Dankzij het hechten in de huid en het gebruik van pijnmedicatie is een kraag of een body doorgaans niet nodig. Wel krijgen ze altijd pijnmedicatie mee naar huis voor een paar dagen.
Castratie heeft een aantal voordelen: voortplanting wordt vermeden, ze hebben minder neiging om te ontsnappen op zoek naar loopse teefjes, ze geraken niet gefrustreerd door seksuele opwinding en als de ingreep tijdig uitgevoerd wordt, zullen ze hun poot niet heffen om hun territorium te markeren. Ook worden sommige vormen van agressie en een aantal medische problemen (teelbalkanker, de meeste prostaatproblemen, perineaalbreuken, perineaaltumoren, binnenbal of cryptorch) voorkomen of opgelost.
Er zijn echter ook een aantal redenen om een hond niet te laten castreren. Bij bange honden bvb is dit niet vaak een slecht idee. Ook moet je na de ingreep heel goed opletten dat ze niet te dik worden, maar met een aangepaste voeding, voldoende beweging en de nodige discipline hoeft dit geen probleem te vormen. Soms treden lichte veranderingen in de vacht op. Sommige vormen van kankers kunnen bij bepaalde rassen iets vaker voorkomen als ze gecastreerd zijn, hoewel dit altijd moet gekaderd worden: veel van deze kankers komen hoe dan ook niet vaak voor. Goed overleg met de dierenarts is dus belangrijk.
Castratie van een hond kan op elke leeftijd uitgevoerd worden.
Er bestaan ook alternatieven voor chirurgische castratie.
Sterilisatie (waarbij enkel een deel van de zaadstreng verwijderd wordt) wordt soms uitgevoerd. Hierbij blijft de testosteronproductie intact, maar is voortplanting onmogelijk. Tegenwoordig kan ook gedacht worden aan chemische castratie, waarbij via een injectie een implantaat ingebracht wordt die de hond tijdelijk onvruchtbaar maakt. Hiervoor is doorgaans geen verdoving nodig. Deze moet wel herhaald worden om de 6 tot 12 maand.